We wsi sąsiadującej z Bugiem poznaliśmy pana Zdzisława (rocznik '35), śpiewaka pogrzebowego, kantora w kaplicy, którego pamięć i głos są niezrównane. Śpiewnik, na którym opiera swój repertuar, pamięta czasy przedwojenne (a kto wie czy nie carskie). Księga, chociaż od lat używana, jest w bardzo dobrej formie. Widać, że dobrze dbało o tę książkę już kilka pokoleń. Kiedy zaczyna się sypać, oddawana jest do introligatora. Pan Zdzisław stworzył (lata temu) w zeszycie w kratkę odręczną kopię wszystkich śpiewanych przez niego elementów mszy, modlitw i pieśni, dzięki czemu chroni śpiewnik przed niszczeniem.

fot.J.Biczysko

Wieska - Sterdyń. Idąc od wioski do wioski, od osoby do osoby, dostaliśmy się w końcu do starorzecza Bugu. Tam syn jednego z muzykantów grających w Sterdyniakach, po przygraniu nam do tańca na pięknym EXCELLENcie nakazał nam natychmiast jechać do Sterdyni. W Gminnym Ośrodku Kultury i Sportu na integracyjnej imprezie seniorskiej sami prawie buty zgubiliśmy, tak energicznie Sterdyniacy grali do tańca. W składzie były skrzypce, dwa akordeony, perkusja, saksofon i przestrzeń na gościnny udział chętnych znajomych np. na tamburynie.

fot.J.Biczysko

Dzierzby i ich okolice to początek zagłębia ligawek (a nawet jak się okazało i fujar słowackich). Pieśni pogrzebowych już tu się nie śpiewa, ale żywa jest tradycja ligaw. Gdyby kto poszukiwał oryginalnych rzeźb w drewnie, to polecamy wizytę u Pana Andrzeja, ligawisty i rzeźbiarza.

Putkowice Nadolne

W Putkowicach wiele osób wspomina obrzęd żegnania zmarłych, ale niewiele z nich pamięta melodie. Śpiewaczka, która prowadziła czuwanie przy zmarłym już zaniemogła i trudno ją zastąpić. We wsi była pani, która przygotowywała dla wszystkich teksty (druk lub kserokopie pieśni zgrupowane w osobnych teczkach). Panie z Putkowic Nadolnych utrzymują wciąż licznie tradycję majowego śpiewania pod kapliczką. Zbierają krzesła na wysepce pośrodku głównego skrzyżowania i śpiewają każdego dnia maja. Czerwcówki kiedyś też się śpiewało, ale do tego już teraz brakuje chętnych. I na majówkach mało ludzi, w porównaniu do dawniejszych czasów. Istotnie, przy kapliczce zmieściłoby się jeszcze drugie tyle osób...

fot.J.Biczysko

Krynki. Pani Henryka. Przed kilkoma laty poszła na czuwanie do domu zmarłego sąsiada, który zażyczył sobie w testamencie, żeby to ona prowadziła czuwanie po jego śmierci. Korzysta z książeczki do nabożeństwa z pieśniami oraz pojedynczych, zapisanych ręcznie kartek z pieśniami odpisanymi od śpiewaczek z innych wsi. To współczesne pieśni. Do sentymentalnych tekstów dobiera się (samodzielnie) melodie ze zbioru pieśni powstałych w II połowie XX w. towarzyszących "chodzeniu obrazu".

Czepielin. to jedno z miejsc, gdzie śpiewaków trudno znaleźć. Pani Krystyna niewiele pamięta, nie ma swojego zeszytu z pieśniami ani śpiewnika, ale z naszego śpiewnika pamiętała i pięknie zaśpiewała "Żegnam Cię mój świecie wesoły".

Hołubla, Pan Stanisław. Rocznik 1933. Korzysta (jak pozostali śpiewacy w miejscowości) ze śpiewnika kupionego w Siedlcach zatytułowanego "Zbiór Pieśni Żałobnych i Pogrzebowych, obrzędy pogrzebu - śpiewy, Modlitwy za zmarłych. Z rękopisów wiernych wybrał i opracował do użytku wewnętrznego parafii Szczałb Ks. Prob. Jan Abramczuk. Szczałb 1993"