O projekcie (2015)

„Pieśni do śmierci” to działania skupione wokół pieśni pogrzebowych i praktyk, które im towarzyszą (np. czuwanie przy zmarłym, prowadzenie zeszytów śpiewaczych). Śpiewanie pieśni pogrzebowych to jeden z ostatnich żywych i wciąż niedostatecznie udokumentowanych przejawów żywej tradycji lokalnej wschodniego Mazowsza i zachodniego Podlasia. Jeździmy po mazowieckich i podlaskich wsiach szukając osób, które praktykują śpiewy pogrzebowe w tym rejonie, pamiętają tradycję pogrzebową w lokalnym wymiarze. Poszukujemy osób i grup przewodzących w śpiewie przy zmarłych. Nagrywamy i zapisujemy pieśni, fotografujemy śpiewniki i ich właścicieli. Chcemy stworzyć ogólnodostępne archiwum wiedzy o obecnym kształcie tradycji pogrzebowej – o repertuarze śpiewaków, wariantach obecnie śpiewanych pieśni, o tym jak tradycja zmieniała się na przestrzeni ostatnich kilkudziesięciu lat. Wraz z pojawianiem się chłodni i nowoczesnych zakładów pogrzebowych praktykowana do niedawna powszechnie tradycja w wielu miejscach zanika... Próbujemy znaleźć te miejsca, z których nadal można czerpać wiedzę i przewodnictwo mistrzów i mistrzyń śpiewu. Rozpoczęliśmy nasze poszukiwania od powiatu węgrowskiego. Obecnie teren badań to okolice między rzekami Liwiec i Bug. Jeśli znacie Państwo śpiewaczki lub śpiewaków pogrzebowych, wsie, których tradycję pogrzebową warto udokumentować, to skontaktujcie się z nami – chętnie pojedziemy w te miejsca.
Kontakt: piesnipogrzebowe@gmail.com.

Projekt zrealizowany w 2015 roku przez zespół badaczek, badaczy i praktyków śpiewu tradycyjnego w ramach działania „Pieśni do śmierci” Stowarzyszenia Katedra Kultury.